به نام خدا

آیه 16 سوره ابراهیم

مِّن وَرَآئِهِ جَهَنَّمُ وَیُسْقَى مِن مَّاء صَدِیدٍ (16)

با بررسی واژه اب در قرآن ، وبررسی صفت های آب به این نتیجه رسیدیم که آب دارای صفت های بسیار زیبا وپر بهره است در واقع می توان گفت آب منبع خیر است ونیکی و...اما در برخی آیات قرآن خداوند از آب به عنوان  عذاب دهنده نام برده .

چگونه اب با این همه صفت زیبا گاه نقش ماء صدید را ایفا می کند ؟این آبی که خداوند در این آیه از آن نام برده چیست ؟

آیا ذات آب وترکیب اتمی آب در هنگامی که نقش ماء صدید را ایفا می کند با زمانی که نقش زنده کننده ، طاهر و.. را دارد  تفاوتی دارد ؟

در پاسخ به این پرسش می توان به دو نظریه  اشاره کرد ،نظریه اول :آب با صفات زیبا برای تبدیل شدن به وسیله عذاب (انجام وظیفه ) باید تغییراتی در نوع اتم ،‌تعداد اتمها ، یا شیوه چینش اتمها ایجا دکند ، به بیان دیگر ذات آب  به طور کلی دگرگون می شود .

نظر دوم :ذات آب تغییر نمی کند بلکه چیز دیگری به آن اضافه می شود که موجب تغییر خاصیت آب می شود ،به طور مثال آب شور دریاها را در نظر می گیریم ، شوری صفتی است که به آب اضافه شده ، اگر چه نمک مقداری خاصیت آب را تغییر می دهد واطراف یونهای آب می نشیند اما در اصلِ آب هیچ تغییری ایجاد نمی شود .

مثال دیگر :اگر آب مردابها را در نظر بگیریم ، مرداب هنگامی ایجاد می شود که عناصر نا خالص فراوانی به آب اضافه می شود واین تغییر به قدری است که گمان می رود آب تغییر ماهیت داده است اما با جدا سازی مواد اضافه شده دوباره آب پاک وطاهر به دست می آید .

ماء صدید

صدید به معنی خونابه – خون وچرک زخم است –

صدید خود یک وجود مستقل است که به آب اضافه شده وتبدیل به ماء صدید شده است در اینجا ذات پاک و طاهر آب تغییری نکرده بلکه وظیفه ترکیب با صدید برای اطاعت از امر پروردگار را بر عهده گرفته است .

پاکی صفتی است غیر قابل تغییر واگر اعتقاد داریم که انسان دارای ذات پاک است به همین دلیل است ، اگر انسانی در طول عمر خود دچار لغزش وخطا شد این نشان دهنده تغییر ذات پاک او نیست بلکه تغییرات به سبب اضافاتی است که به ذات پاک ولوح دل خویش وارد کرده است .

گناه همان صدید ماء وجود ما است ، به همان زشتی وبه همان منفوریت .

در این آیه خداوند برای فهم ودرک بیشتر انسان از مثال استفاده کرده است ، چیزی که حتی دیدنش برای انسان بسیار نا مطلوب است خونابه وچرکی است که از زخمی بیرون می آید .خداوند برای نشان دادن زشتی گناه از این مثال استفاده می کند ومی فرمایند زمانی که انسان بسیار تشنه است آبی به او داده می شود که با خونابه و چرک همراه است (باید متوجه زشتی وتعفن گناه شدتا از انجام آن باز داشته شویم) وپاداش خونابه وچرک(گناه) جز خونابه وچرک است؟( عذابها نتیجه عمل خود ما است ، که این عین عدل پروردگار است ).

نکته جالب دیگر در این آیه به کار بردن فعل تسقی است

سقی یعنی :آب دادن ،‌زنگ زدن ، پس از حرارت در آب یا روغن داغ سرد کردن  است

چقدر خداوند زیبا با بکار بردن این فعل حق مطلب را درباره شدت این عذاب بیان داشته است ، در جهنم پس از اینکه انسان در آتش  بسیار حرارت  و را تحمل می کند به آب احتیاج پیدا می کند ویک دفعه آبی به او داده می شود که خود این تغییر دما شوک بسیاری ایجاد می کند ، حال اگر این آب با خونابه وچرک همراه باشد اوج عذاب و دوبله شدن عذاب است .

یکی از زیباییهای قرآن بکار بردن مثالهای برای روشن شدن مطلب به آسانترین شیوه برای انسان است ، به علاوه به کار بردن مناسب ترین فعلها برای بیان قصد نشانه جاودانگی واعجاز قرآن است .